Inge Van Belle (@ingevanbelle) knappe Trophy Kop

Een Dinsdag, een Terras, begin Juli, het is warm, zo van die eerste warmte, je kent dat wel.

Zo van die warmte waarvan je ‘we waren bijna echt vergeten …’ zou willen beginnen zingen, dat dus.

De Ijzeren Leen is de setting, het terras van Le Pain Quotidien het decor. Er is koffie, er is gezelschap, er ontstaat een gesprek, over een zaak starten, over passie en motivatie, over in meerdere landen werken, over de kracht van Belgen.

We spreken over Hercules Trophy, over Yves en over Inge. Mechelaars, niet echt, maar wel bijna, elkaar leren kennen door de trophy, niet echt, maar wel bijna. Het is een speciaal verhaal, over passie, echte diepe passie, dat voel je wanneer je met Inge spreekt. Passie voor de zaak, liefde voor het vak, een diepgewortelde wil om iets uit de grond te stampen en ermee verder te gaan, het te laten groeien buiten de Belgische heimat.

Inge, je werkte bij Telindus, hoe ben jij bij Hercules Trophy terecht gekomen?

Yves (Vekemans) was in 1999 Managing Director van een bedrijf en was op zoek naar een manier om zijn mensen meer te motiveren en hij vond eigenlijk weinig buiten-de-uren-activiteiten die volstonden. Yves, was ook voozitter van de squash club in Mechelen, die club organiseerde inter-sport dagen, om de kas te spijzen, die dagen kwamen telkens met een feestje ‘s avonds, en toeval of niet, dat feestje vonden de meesten het leukste aan de inter-sport dag.

Op een gegeven moment wou Yves, in een café-opwelling, het samen met iemand van de club het wat breder zien, het voor een groter publiek organiseren. Zo gezegd, zo gedaan, Yves nam op zaterdagmorgen een groot Architectenblad en begon de Architectuur van wat later de Hercules Trophy zou worden uit te tekenen. Ze huurden de Nekker af, nodigden zakencontacten en partners uit, en de rest is geschiedenis. Ze organiseerden twee edities en toen nam Telindus deel, waar ik dus werkte. Zo leerde ik de Hercules Trophy kennen.

Toen EDS en Telindus samen het Vlaamse Overheidscontract binnen haalden werd er gezocht naar een manier om al de teams van bedrijven meer op elkaar in te spelen. Hercules Trophy was natuurlijk een voor de hand liggende keuze, ik kon het management van EDS overtuigen om deel te nemen en voor we het wisten hadden we 24 teams die samen werkten om al de Herculeaanse challenges te overwinnen. Yves vond dat zo indrukwekkend dat hij me vroeg om in bijberoep voor hem te komen werken, ik heb dat dan ook met plezier gedaan. Toen Belgacom Telindus overnam kwam tegelijkertijd de vraag vanuit Spanje om daar iets soortgelijk te organizeren. Voor mij was dit het ideale moment om dan ook voltijds in Hercules Trophy te stappen en partner te worden.

Hoe heeft de Spaanse ervaring Hercules Trophy veranderd?

We merkten in Spanje dat de Trophy niet iets exclusief Belgisch was, zo mogelijk waren de Spanjaarden nog enthousiaster over het hele concept dan de Belgen dat al waren. Een Belg is een echte feester, kan ongelofelijk goed uit de bol gaan, maar heeft toch wat tijd nodig om te ontdooien. Die Spanjaarden gingen er meteen vanaf 7u ‘s morgens vol tegenaan.

We hebben gezien dat sport mensen kan verbinden, ook internationaal, mensen spreken misschien een andere taal, de ene houdt van opera, de andere van voetbal; maar zet ze samen op een veld en laat ze een eenvoudige challenge van 5 à 10 minuten doen en je ziet dat de samenhorigheid en het teamgevoel zeer sterk aanwezig is. Ze willen allemaal die opdracht samen tot een goed einde brengen, neuzen in dezelfde richting, met gebarentaal, met krachttermen, iedereen verstaat elkaar in die korte tijd.

Wanneer hebben jullie beseft dat je personeel nodig had?

We hebben verschillende pogingen ondernomen om mensen aan te nemen, dat ging als startup natuurlijk met vallen en opstaan. Gelukkig had Yves een systeem aangemaakt dat echt schaalbaar is en eenvoudig te gebruiken voor 1 persoon, ik heb jarenlang zelf meer dan 500 teams beheerd, en dat werkte perfect. Als je groter wordt of wil worden heb je natuurlijk meer sales mensen nodig. We mikken tegenwoordig op het buitenland, wel daar heb je echt mensen voor nodig natuurlijk. Voor ons zit er iemand (Koen Blanquart nvdr) voltijds in New York en ook in Australie gaan we opstarten. We proberen uiteraard echt wel de startup mentaliteit te houden, lean and mean.

Wat betekent dat voor jou die startup-mentaliteit?

Lean and mean, zoals gezegd 😉 Tering naar de nering. Geen geld spenderen dat je niet hebt. Dingen die je zelf kan doen, die doe je zelf. Als er in het midden van de nacht stoelen moeten opgeruimd worden en onze Finance Manager is aanwezig, dan ruimt die mee stoelen op. Punt.

Ook het sympathieke kleinschalige willen we behouden, we willen nooit die grote corporation worden die met de template binnenwandelt en de franchise beheert.

Hoe belangrijk is netwerken voor jullie?

Heel belangrijk! Ons Belgische netwerk in het buitenland is zeer nuttig om ons verder te helpen. De Belgen zijn over algemeen geen goede netwerkers, maar ze zijn wel zeer competent, ze slagen er steeds in om mensen te doen samenwerken. Overal in de wereld zitten er Belgen op belangrijke posities. Weet je, al die clichés over de nationaliteiten, ze kloppen ook, de Nederlander is een handeldrijver, de Fransman kan het goed uitleggen, de Italiaan is vooral bezig met estetiek en design. Belgen zijn geen typische tafelspringers, maar ze zijn neutraal, wie heeft er nu iets tegen een Belg? Ze slagen er ook wonderwel in om mensen te doen samenwerken.

Jullie netwerk komt van de Trophies of van jullie IT-verleden?

Van beiden, zou ik zeggen, ik denk dat het ondertussen 50-50 is. We promoten networking op ons eigen evenement, het is één van onze keywords. Dit jaar met de lancering van onze nieuwe concept was het operationeel wat drukker, maar normaalgezien is onze petanque uitdaging het ideale moment om aan het netwerken te slaan.

Jullie werken ook veel met vrijwilligers, vinden jullie die makkelijk?

We werken met wachtlijsten! We zijn begonnen met een bepaalde groep mensen en de meesten ervan willen elk jaar terugkomen. Dit jaar hebben we ook iets ingrijpend gedaan; we hebben 50% van onze crew vernieuwd. We betalen de vrijwilligers vanuit onze Herculix foundation, op die manier dragen de vrijwillgers ook bij aan het de goede doelen die we met de foundation steunen. Dit jaar gaat onze bijdrage naar de Special Olympics.

Goede doelen zijn belangrijk voor jullie?

Ja, zeker wel, maar we schrijven geen blanco cheques, het moet echt een doel zijn dat bijdraagt aan de maatschappij en graag ook iets dat met sport te maken heeft. De Special Olympics past volledig in dit concept.

We zitten in een paar landen waar de mensen het wat minder hebben dan hier, Zuid-Afrika natuurlijk is één van die voorbeelden.

In New York vindt de Trophy plaats op Randall’s Island. Randall’s Island ligt tussen het rijke Manhattan en het arme Bronx. Randall’s Island is echt een contrast-zone. Wij, als HT proberen samen met de Randall’s Island Park Alliance een samenwerking uit te bouwen die vruchtbaar is voor de lokale community. Als we iets bouwen, laten we het staan (een ponton bijvoorbeeld) zodat de mensen van Randall’s Island dit ook kunnen gebruiken. Bij de opruimacties worden ze ingeschakeld, etc …

Willen jullie met HT altijd een product blijven hebben? Of willen jullie ook consulting doen?

Met Hercules Trophy werken we op: Feel as a team.

We krijgen van heel van klanten de vragen; Oké jullie doen de Trophy, maar kunnen jullie ons ook helpen bij de voorbereiding? Voor sommige klanten doen we dit ook inderdaad, we begeleiden dan een team op team-building niveau. In Dubai, waar veel obesitas bij kinderen is, doen we functionele begeleiding van kinderen om overgewicht te vermijden. We doen dit vooral met partners die met ons willen samenwerken. Onze eerste focus blijft de Trophy, feel as a team.

Do you eat your own dogfood?

Ja, daar zijn we heel actief en bewust mee bezig, het team houdt ontzettend goed stand ondanks de enorme stress en druk die een trophy kan veroorzaken. Je kan het vergelijken met de keuken van een groot restaurant, het is soms stressen, er wordt misschien eens met een pan gesmeten, er wordt al eens gevloekt, maar de gerechten blijven komen, de klanten zijn tevreden en er blijft bij ons niets hangen, dingen worden uitgesproken.

Hebben jullie altijd met eigen kapitaal gewerkt?

Ja tot voor twee jaar, toen zijn er een paar minderheidsaandeelhouders met kapitaal ingestapt. Natuurlijk, wanneer we zouden blijven groeien in het buitenland moeten we wel extern kapitaal gaan halen, en dat is niet gemakkelijk, want je bedrijf is je eigen baby. We beseffen wel dat we op een bepaald moment zullen moeten loslaten, controle is een illusie.

Mis je soms de startup fase, wanneer je wat kleiner was?

Neen, absoluut niet, starten is vallen en opstaan, bloed zweten en tranen. Iemand aanwerven, die moeten onstlaan, slapeloze nachten. Het is ontzetten kicken om een startup te zijn, maar geef me nu maar de startup fase.

Hoeveel tijd heeft een bedrijf nodig om tot maturiteit te komen?

Hmm, dat hangt ervan af wie het leidt, maar ik denk toch dat je drie jaar moet nemen. Je hebt ook de externe factoren natuurlijk, als er weer eens een vliegtuig in een gebouw vliegt, staan we weer bij af. Je moet ook een klein beetje gek zijn om het te doen. Ondernemen in België, ondernemen als vrouw er dan nog eens bovenop. Het is allemaal niet gemakkelijk, maar schept wel enorm veel voldoening.

——

Met deze bedenking sluiten we het gesprek af, ik ga weer eens huiswaarts met een berg nieuwe inzichten over hoe het echt is om een bedrijf op te starten, ver weg van al de schreeuwerige slogans van VOKA en twitter, het is gewoon hard werken, vallen en opstaan, een idee hebben op café en niet zoals duizenden anderen het volgende pint bestellen, maar de volgende dag je ding uitschrijven, mensen beginnen bellen en het gewoon doen.

Nike zei het al, Just do it.

Hoe meer ik erover nadenk, hoe duidelijker het wordt, hier kan je nooit perfect voorbereid voor zijn. Je moet gewoon je koffer pakken en ervoor gaan. Je moet je smijten, vallen en vallen en opstaan en doorgaan. Terug vallen en terug doorgaan. En bovenal helemaal bovenal.

Just do it.

Next up: Tom Van de Cruys, CEO van Lampiris; over bedrijfswaarden en tegendraadsheid in een wat iedereen dacht dat een rotstvaste markt was die gesloten bleef voor buitenstaanders.

Nuttige links

http://www.herculestrophy.com/

https://www.facebook.com/HerculesTrophyBelgium

https://www.facebook.com/herculestrophyfans

Advertisements

Jan Seurinck (@JanSeurinck) Knappe Kop bij Flanders DC

We schrijven Woensdag, Juni heeft zijn adem uitgeblazen, Juli nam de fakkel over, de studenten denken aan Werchter en ik, ik draag een regenjas en wandel door de Leuvense Bondgenotenlaan, op zoek naar Restaurant Zarza.

De afspraak is gemaakt met Jan, Jan werkt voor DC, Flanders DC.

Hij doet daar communicatie en zo, schrijven en zo. Jan is een voorbeeld voor mij, altijd al geweest, van toen hij nog ambtenaar was en hij een voorloper op gebied van bloggen en twitter was.

Jan is nog steeds een voorloper, hij loopt namelijk voor op zijn tijd, op werkvlak, op sociaal vlak; Jan is een progressief, hij denkt vooruit.

Dat progressief zijn beperkt zijn menukeuze vandaag, de vegetarische schotels zijn in de minderheid. Geen nood, ze zijn wel degelijk aanwezig.

Ik bestel de lunch, voor Jan de vegetarische voor- en hoofdgerecht combinatie, en we gaan van start.

Jan, ik had het met jou graag over Creativiteit, Innovatie en startups gehad, zie je dat zitten?

Zeer zeker, maar allereerst, we hebben een veel bredere publiek dan de startup scene. Bij de startup mensen is het wel zo dat we deze mensen niet moeten overtuigen van het belang van Innovatie en Creativiteit, we gebruiken deze bedrijven wel als hefboom naar het breder publiek. Deze startups staan meestal ook dichter bij ons, en ze zijn bereid om hun verhalen naar dat andere publiek te brengen.

Creativiteit ondersteunen we met diensten: SOSidee met als baseline ’Eerste hulp bij jouw idee’ bijvoorbeeld is er zo eentje. éénideeperdag is er een ander

Uit deze vijvers komen heel wat creatieve ideeën waar startups uit kunnen doorgroeien, Families is zo een recent voorbeeld.  Het idee was het volgende: ‘Zou het niet fijn zijn, als je naar Oostende gaat, met je hele familie en geen extra plaats in de wagen, daar een buggy te kunnen vinden die je voor een dag kan gebruiken‘. Dit idee begeleiden wij nu naar een businessplan.

Flanders DC heeft de mogelijkheid mensen met een startup plan een uur gratis consult geven. Wat we niet doen is financiële steun geven, daar zijn andere instanties voor. We geven dus wel consultatie over hoe zij het best naar die instanties toestappen, hun idee zo goed mogelijk in de juiste richting uitwerken.

We krijgen ook best wat vragen over intellectual property, over hoe mensen hun idee kunnen beschermen? Wel nu, ideeën kan je niet patenteren, het moet al iets uitgewerkt zijn. Er zijn wel wat acties die je kan ondernemen, jezelf een aangetekende brief schrijven bijvoorbeeld, deponeren bij i-depot, indien het iets technologisch is, kan je een patent overwegen.

Hoeveel mensen werken er eigenlijk bij Flanders DC?

Wij werken met 13 apostelen bij Flanders DC zelf, dan hebben we nog vier mensen die in Antwerpen werken bij FFI, Flanders Fashion Institute. Voor FFI volg ik ook de communicatie op.

Je bent een manusje-van-alles, wat doe je allemaal?

Binnen Flanders DC zijn we eigenlijk allemaal multi-disciplinair en in vele zaken geïnteresseerd. Bij Flanders DC wordt ik heel vaak gevraagd om teksten toegankelijker te maken, ik bereid de workshops voor en ik verzorg de communicatie, en zoals je weet is communicatie een ruim begrip

Jan, een algemene en misschien wat moeilijk vraag, maar wat betekent voor jou Innovatie?

Dat is inderdaad een moeilijke vraag. Ten eerste is innovatie een misbruikt woord, alles wat je tegenwoordig hoort wordt onder die noemer geplaatst.

Voor mij is innovatie een idee (technologisch of niet) dat uitgevoerd is. Ik hamer op het feit dat innovatie geen technische verbetering hoeft te zijn, je kan pas echt spreken over innovatie als er van ‘een verbetering’ voor de markt of maatschappij sprake is.

Moet je creatief zijn om innovatief te kunnen zijn?

Ik denk het wel. In de uitvoering van een idee is echt wel creativiteit nodig. Je hebt creativiteit nodig om ideeën op gang te brengen én ideeën uit te werken. Innovatie is trouwens ook niet iets compleet nieuws uitvinden, het komt er soms op aan om creatief te zijn met bestaande technologie of producten. Steve Jobs had dat bijvoorbeeld zeer goed begrepen. Tablets bestonden al lang, maar met zijn creatief team bracht hij dit tot echte innovatie. De iPad heeft toch voor een stuk de maatschappij verandert.

Hebben jullie methodes om creativiteit in bedrijven te injecteren?

Ja, maar, ik moet benadrukken dat we enkel kunnen faciliteren, niet creëren. We gebruiken bijvoorbeeld het Business Model Canvas als facilitator. We hebben ook een tool die we zelf hebben uitgedokterd, de GPS brainstorm kit. Je neemt zes topics die ‘in’ zijn, vergrijzing, digitalisering, en dat soort trends. Dan gaan we brainstormen over die topics met één specifieke vraag. Dat werkt goed omdat we hier ideeën mengen met een groepsproces. De Vlaming is nogal afwachtend van aard, we moeten hier echt wel rekening mee houden en op de juiste manier faciliteren. In het begin kijken de mensen wat naar elkaar, wie zal het eerste het woord nemen? Maar dat komt snel los.

We hebben zo voor de overkoepelende organisatie van Busbedrijven een brainstorm gedaan, die zien hun business bedreigd, omdat je met pakweg Ryanair op twee uur in Rome of Barcelona staat, voor een peulschil. Uit deze brainstorm zijn goede ideeën gekomen, sommige van deze bedrijven hebben de ideeën geïmplementeerd andere niet, zoals gezegd, wij faciliteren, we doen het niet voor jou.

Waar zitten jullie gepositioneerd als het over Innovatie gaat?

Wij zitten aan de zachte kant, ik noem de technologische kant vaak de harde kant. Aan onze kant zit er veel low-hanging fruit waar bedrijven aan kunnen als ze even nadenken over: ‘Hoe kan ik het anders doen’. Wij zijn een platformorganisatie, we wijzen ook veel bedrijven en mensen door, naar Flanders Investment & Trade, naar partners in het buitenland, etc …

Is er een algemeen startportaal waar starters terecht kunnen?

Ja de VIN website is een goed start, informatie over subsidies kan je het best vinden op de website van Agentschap Ondernemen.

Wat is de kracht van éénideeperdag?

Het gaat over de bewustmaking van mensen om hun ideeën te capteren, we lopen allemaal rond, en krijgen soms een eureka moment, op éénideeperdag kan je daar ook effectief aan de slag. Op één maand kregen we 9000 ideeën binnen, dat is straf, heel straf. Het concept verplicht je ook om echt te gaan nadenken, ‘s avonds thuiskomen en denken: shit ik heb nog geen idee neergeschreven. Dat is de kracht.

—–

Jan, ik onthoud van dit gesprek dat jullie facilitator zijn, een koepel die via consultants starters kan helpen ideeën naar een business plan te ontwikkelen, dat jullie mensen in contact met elkaar brengen. Dat jullie eigenlijk wel best harde werkers zijn en aangename gesprekspartners.

Bedankt voor het gesprek, het was zeer verrijkend.—–

Na dit gesprek het besef begint voor mij meer en meer te groeien dat er echt wel ondersteuning is voor starters in Vlaanderen, dat er capababele mensen zijn die dit ondersteunen en faciliteren, maar ook, dat je er naar op zoek moet gaan, dat niet je komt zeggen hé, jij wil starten, leuk, hier is je pakketje. Misschien is dat wel de charme, de eigenheid van een starter, die wil om te zoeken en te vinden.

Vandaag zocht ik een gesprek rond creativiteit en innovatie, ik vond ook vooral goede raad, en een aangenaam persoon aan de overkant van de tafel.

—–

Volgend gesprek: Inge Van Belle (@ingevanbelle), mede-eigenaar van Hercules Trophy.

Bart De Waele (@netlash)

We schrijven Vrijdag 28 Juni, we zijn in Gent, ik zit aan de bar van restaurant Volta.

Een man komt de trap op, het blijkt Bart te zijn, Bart inderdaad, niet meneer De Waele. We dalen samen de trap af, we nuttigen samen een maaltijd en ik leer een bescheiden man kennen, een boerenzoon, een harde werker, een filantroop (al ziet hij dat zelf zo niet).

Bart werkte bij de bank, hij verkocht investeringen, tot hij zijn eigen bedrijf oprichtte, netlash, een internetbedrijf, in Gent. Hoe hij dat deed, hoe hij dat organiseert, waarom Gent voor hem belangrijk is, dat leer ik in de komende 90 minuten.

Bart werkt op verschillende niveaus, hij is bedrijfsleider van Wijs en werkt op groepsniveau bij HeavenCanWait.

Is de Belgische markt te verzadigd om nog ondernemingen te starten?

Ik zie nog elke dag nieuwe bakkers, nieuwe garages starten, je moet vooral opletten dat je je aanpast aan de context van de Belgische markt, je moet je niet in Brazilië of de Verenigde Staten wanen. Dus neen, de markt is niet verzadigd het is belangrijk dat je een juist business model uitwerkt. Je moet opletten dat je als startup een juiste focus hebt, er is een hemelsbreed verschil tussen een Service- en een productbedrijf. Ja, er wordt in beide gevallen met developers gewerkt, maar zelf deze developers hebben een andere mindset in een product- of serviceomgeving.

Ik verwijs even naar de situatie bij Wijs, een gemiddeld project bij ons duurt drie maanden, een product volledig uitwerken kan drie jaren duren.

Waar ik op hamer is om de structuren van de organisatie die je bouwt schaalbaar en herhaalbaar te maken.

Je moet beseffen dat als je een bedrijf bouwt je het zo moet ontwerpen dat het ook draait als jij er niet in zit, en dat op alle niveaus van je bedrijf, marketing, finance, sales, etc …

De belangrijkste taak als zaakvoerder is om de juiste product-market fit te vinden en de organisatie-structuur daar rond schaalbaar en herhaalbaar te maken.

Paste je deze werkwijze ook toe bij de overgang van netlash naar Wijs?

Ja, in 2005 toen we starten met netlash was websites bouwen nog een ambachtelijk proces, een kunst, ik heb daar toen meer een procesmatige aanpak ingebracht, zonder de creativiet te smoren maar wel zodanig dat we iets goedkoper in de markt konden zitten, op deze manier was de schaalbaarheid gegarandeerd.

In 2010 hebben we de stap gezet naar Digitale Communicatie, we namen bSeen over en het bouwen van websites werd slechts een bouwsteen in het geheel. Uit deze fusie is Wijs gegroeid, je kan ons nu ook niet meer bekijken als een websitebouwer, we zijn geëvolueerd maar wel via herhaalbare processen en de juiste schaalbaarheid.

Hoe werken jullie nu met de klant?

Meer en meer vragen klanten ons om een business-model uit te denken, het gaat over meer business-synergie. De klanten komen wel nog binnen met de vraag: ‘Bouw mij een website’, wij helpen hen nu om meer business te genereren door hun business-processen te begrijpen, kanaal-onafhankelijk te denken. De website is een startpunt, het luik waar de business-processen op aansluiten. We zijn nu een strategische partner voor de klant.

Als service-bedrijf is het belangrijk om te weten hoe je je in de markt wil positioneren.

Wij zeggen heel vaak neen tegen de klant, we zeggen tegen de klant, dit gaan wij niet doen, dit past niet in ons model.

Als starter moet je, nogmaals eerst op zoek naar product-market fit, zodat je een juiste focus kan krijgen.

Hoe lang duurt het voor een bedrijf een juiste focus kan krijgen?

In mijn ervaring, twee tot drie jaar, mar het hangt natuurlijk van de markt af, een markt kan snel veranderen, maar je kan ook met een voorsprong starten.

Wat zijn jouw manieren om de vinger aan de pols van de markt te houden?

Ik volg ongeveer 1200 blogs, linkedIn, twitter, industry-events. Maar we doen ook dingen met Wijs die ons in de markt profileren en waar we markt-feedback mee krijgen, het online-trendrapport is daar een voorbeeld van.

Hoe postioneer jij je in de markt?

Je kan je als bedrijf op enkele manieren in de markt positioneren, je kan je focussen op:

Operationele excellentie, customer intamicy of product leadership.

Colruyt, Ryanair, Dell, zij zijn vooral gefocused op de goedkoopste of snelste zijn, Operational excellence dus. Apple, Ferrari, etc focussen op product leadership.

Wij zaten met netlash in die laatste groep, maar we zijn opgeschoven op de assen, we zitten nu ook strategisch dichter bij de klant.

 

Hoe belangrijk is Gent voor Bart?

Gent is voor mij een aantrekkingspool van talent, op die manier is Gent belangrijk. Creatieve mensen, trekken creatieve mensen aan, Gent is een omgeving waar progressieve mensen zich goed voelen en op die manier is dat ook belangrijk voor mijn bedrijf. Gent is een stad op mensenmaat, waar mensen graag wonen. We proberen dat wel te overstijgen, de HeavenCanWait groep zit in Brugge, Rotterdam, …

Hoe regelt een bedrijfsleider zijn Work-life balance?

Ach work-life balance, ik haat dat woord, ik geloof in work-life integration. Het woord balans impliceert een evenwicht, misschien zelfs een statisch evenwicht, maar je bent constant in beweging, constant aan het shiften. Ja je bent 24/7 met je zaak bezig, maar je bent ook 24/7 met je gezin bezig. Ik geloof ook niet in die mythes van ‘ik werk 80uur per week’. Natuurlijk zijn er fases in je leven waar je heel hard moet werken, wanneer opstaan om 5u en doorwerken tot middernacht geen uitzondering is, het is geen 9 to 5, zoveel is zeker, maar het is dus constant in beweging.

Ik vind je vrij filantropisch Bart.

Neen dat vind ik niet, ik associeer filantropie met liefdadigheid, aan liefdadigheid doen wij niet, wij proberen wel de maatschappij beter te maken door middel van het bedrijf. We proberen het leven van de medewerkers te verbeteren, van de klant, van het milieu waar we gebruik van maken. Groen is bij ons ook nooit het einddoel, wij doen aan waardecreatie, en we proberen dat bijvoorbeeld zo groen mogelijk te doen. Het einddoel is waardecreatie.

Wat doen jullie met Heaven Can Wait?

Starters moeten hun eigen fouten kunnen maken zonder dat ze daarvoor dodelijk afgestraft worden. We werken daar met starters (ook van bestaande bedrijven, spinouts dus) we laten deze mensen in een omgeving starten waar ze ondersteuning krijgen van HR, IT, funding, Management, etc…

Anthony Bosschem is hier een goed voorbeeld van, hij kreeg bij Talking Heads 1 dag in de week om zijn eigen idee uit te pitchen, hij werkte een prototype uit en kreeg cash geld. Hij kreeg een eigen venootschap waar hij mede-aandeelhouder van is, op deze manier geven we mensen kansen om hun eigen ideeën uit te werken met de juiste ondersteuning. Indien zo een startup niet lukt kan er zeer snel teruggeplooid worden naar bestaande structuren. Wanneer deze mensen succesvol zijn kunnen zij op hun beurt nieuwe starters ondersteunen.

——-

Het gesprek loopt op z’n eind, Bart moet terug een bedrijf gaan leiden, ik heb uit dit gesprek veel geleerd over bedrijfsfilosofie, over focus, over verwachtingen, over locatie, over netwerken.

Ik neem dit mee, Bart belooft nog binnen twee jaar mij te interviewen, de lunch te betalen en te kijken hoe ver ik sta. Ik hoop dat ik tegen dan de juiste focus gevonden heb en reeds goed op weg ben.

 

Volgende in de rij is Jan Seurinck, held bij Flanders Technology.

Koen Delvaux (@Kodel)

Koen Delvaux

is een vader van twee, thinker en tinker, moto-rijder en een web-professional van het hoogste kaliber.

Oprichter van Mobile Vikings, oprichter van Medewerkers en momenteel aan de slag voor Lampiris als Innovation Manager.

Koen had een tweetal-jaar geleden het idee om met het 20 knappe koppen concept te starten, een interview-reeks van 20 mensen die hem konden inspireren en reoriënteren in een nieuwe uitdaging.

Koen inspireerde me om het zelfde te doen, we komen samen in Tienen, het decor is Restaurant Vigilae op de Grote Markt, deze gezellige Italiaan zal de komende twee uur het decor worden voor een boeiend gesprek over startups, motivatie en work-life balance dat nog steeds in mijn hoofd zindert.

Koen, Wat doe je momenteel bij Lampiris?

Wel, Lampiris is een bedrijf dat momenteel op een scharnierpunt staat tussen dynamisch klein bedrijf en een grote organisatie waar je het risico loopt op aderverkalking. Ik heb mezelf de opdracht gegeven om hen over dit scharnierpunt te helpen, dat is heel fijn, want de bedrijfsleiding staat hier open voor. Voor mij is dit een project van twee jaar waarin ik mij volledig kan uitleven, ik kan hier mijn organisatie-experimenteren in verband met strategie en innovatie volledig op uitoefenen. Ik doe dat momenteel ook drie dagen per week, dat geeft me de mogelijkheid om de andere twee dagen op te vullen met andere projecten, dat geeft me ook de mogelijkheid om mijn work-life balance op punt te houden. Op deze manier heb ik tijd om ook mijn gras af te rijden 😉

Hoe hoe je jezelf gemotiveerd?

Ik neem projecten aan van maximaal 2 jaar, op die manier hou ik mezelf scherp, verandering is echt belangrijk. Twee jaar is ook een goede periode om impact te hebben zonder deel te worden van het meubilair. Het is ook belangrijk om voor jezelf tijd in te plannen voor je eigen opleiding, herbronning, zo zal ik na de zomer met twee dagen per week wat meer tijd hebben voor mijn zelf-ontwikkeling, hoewel die agenda ook weer snel vol loopt.

Wat zit er voor je in de pipe-line?

Er hebben me een aantal investeerders aangesproken om een startup-fonds op te starten. Er lopen al wat initiatieven rond seed-capital van Voka en IBBT en iMinds, er zijn verschillende startup-accelarators van de universiteiten. Wanneer uit deze initiatieven (waar het gaat om kleine investeringen van rond de 30-50K) een juiste maturiteit en product-market fit bereikt is, zijn deze klaar voor een grotere investering (>200K), hiervoor kunnen we dan het op te richten startup-fonds gebruiken om de verdere funding te doen.

Hoe belangrijk is geluk in een startup?

Wel geluk is natuurlijk belangrijk, maar nog belangrijker is timing. Zo hadden we met City-life een GLOWE systeem bedacht waarmee we zelf applicaties bouwden en konden deployen naar een centraal systeem, eigenlijk het systeem wat Apple nu gebruikt. Microsoft vond dit zeer interessant en we hebben met hen de hele wereld rondgereisd met ons product. Uiteindelijk hebben we dit product moeten verkopen omdat we eigenlijk te vroeg waren, een jaar later hadden we hier meer business mee kunnen genereren.

Geluk met de timing is dus wel degelijk belangrijk.

Moet je dan mee zijn met de trends? Actief aan trendwatching doen?

Trends zijn belangrijk, maar wat wat belangrijker is, is om te weten wat je binnen die trend gaat doen voor je gebruiker, wat kan ik doen om het onmiddelijke probleem van een gebruiker op te lossen? Product Marketing is het magische woord, wat is jouw minimal viable product? Als je morgen iets moet verkopen, wat is dan het minimum dat je nodig hebt om de klant te doen betalen voor je product. Eigenlijk hebben we het hier over de lean-startup methode. In dit verband kan je zeker de blog van Anthony Bosschem volgen, die met Darwin Analytics hier een zeer goed voorbeeld van is.

Waar moet je als startup zeker voor oppassen?

Bij SIEMENS deden we veel vijandige overnames van startups omdat we ze eigenlijk “doodsqueezden”, we lieten de startups voor ons werken zonder dat ze andere business konden opzetten, we hielden ze aan het lijntje en gaven ze een rooskleurig toekomstbeeld als partner, nadien dumpten we de prijzen van hun producten met een faillisement als gevolg, hierop kon dan de overname volgen.

Je kan dit vermijden door met Demo’s te werken, we leveren geen 10K producten, maar we leveren 1 demo. We hebben die feature niet, maar we gaan een Demo leveren waarin we doen alsof we die feature hebben, als het bedrijf dit niet aanvaard, dan is het best gewoon je business met deze mensen te stoppen.

Mijn uitdaging is dat ik altijd voor een groot bedrijf gewerkt heb waar ik me kon concentreren op mijn hoofdtaak. In een startup zal dit anders zijn, welk advies kan je mij geven?

Als je niet echt gehaast bent kan je best 3-4 maanden voor een startup of kleiner bedrijf gaan werken, zodat je ziet hoe die mensen eigenlijk alles zelf moeten doen. Je werkt niet met bureaus die alles voor je regelen, neen, je doet dit allemaal zelf. Een marktstudie nodig? Ga de straat op. Een firmawagen met een auto-policy? Vergeet het. Naar IT bellen als je PC kapot is? Vergeet het, doe het zelf. Business kaartjes bestellen? Het internet op en je VISA kaart boven halen. Je moet echt een mentaliteit hebben van: ik ga het zelf doen.

Zoek een klein bedrijf die een programmeur nodig heeft, ga daar even voor werken, zodat je ziet dat die mensen echt alles zelf moeten regelen.

Als het op boekhouding aankomt, neem een goede boekhouder, en maak een finiancieel plan voor jezelf op voor het komende jaar, hoeveel geld heb ik nodig om rond te komen, hoeveel voor mijn product? Hoe lang duurt het voor ik aan mijn Minimal Viable Product geld kan verdienen? Die vragen moet je oplossen.

Wat zie je voor mij als belangrijke uitdaging?

Je komt uit een development wereld, een developer denkt meestal vanuit een design dat gefocused is op een technische analyse, op regeltjes, op flows. De User Experience is echter veel belangrijker dan de techniciteit van je product. We hebben veel geleerd van de mensen uit de reclamewereld; hoe ze gebruik maken van het ene moment dat jij als klant even aandacht voor hen hebt om je mee te nemen in de wereld van hun product.

Zo gebruiken we met Lampiris momenteel een Lazy Registration methode; wanneer we zijn aandacht hebben betrekken we hem meer en meer in onze wereld met registratie als klant als doel. Eigenlijk bouw je een User-laag boven je product, die belangrijker is dan je product zelf.

Startups die niet begrijpen dat User Experience centraal staat zijn gedoemd te falen.

Ook startups die heel methodisch en paniekerig hun ideeën afschermen zijn gedoemd te falen, we leven in een open wereld, je moet geen schrik hebben om ideeën te delen, zo betrek je mensen bij je plannen, mensen die je kunnen helpen, die reclame voor je kunnen maken. Trouwens, zoals we daarnet al bespraken is timing zeer belangrijk, het is niet altijd de eerste op de markt die succesvol is, vaak is het de tweede of de derde. Leren uit de fouten van een ander en daar op inspelen is ook een business. Iemand die met jouw idee gaat lopen zou je zomaar de mogelijk kunnen geven om het pad te effenen 😉

Bedankt Koen, voor je tijd en voor je expertise

—-

En toen kwam de koffie en de rekening, de deuren gingen open, op de markt van Tienen lonkte de kermis, ze kon mij niet boeien, met een hoofd vol plannen terug naar huis rijden, stof om over na te denken.

—-

Vrijdag volgt Bart De Waele, aka @netlash, onder andere oprichter van Wijs.

De Knappe Koppen (a format by @Kodel)

Je staat voor een uitdaging.

Je hebt plannen.

Wilde plannen.

Je wil starten, iets doen, voor jezelf, iets met IT, iets met Social Media, iets met Mobile, iets met innovatie.

Je wil iets doen waardoor je voor mensen een beter leven kan creeëren, ook voor jezelf, ook voor anderen.

Maar hoe begin je daaraan?

Je zit al even op twitter, je gaat al even naar conferenties, je hebt daar ooit al eens gesproken en wat georganiseerd, je hebt mensen leren kennen waar je naar opkijkt, die je inspireren.

Je wil de lat voor jezelf even hoog leggen.

Je besluit het voorbeeld van Koen Delvaux te volgen. Die met zijn 20 knappe koppen een boeiende serie interviews neerzette.

Je wil raad, want het is tenslotte crisis, dit is tenslotte België.

Wil je wel in België werken en iets oprichten? Waar is het beter? Welke sectoren zijn het meest aantrekkelijk? Welke opportuniteiten zien de koppen? Hoe zouden ze het zelf aanpakken?

Deze serie interviews zal zich toespitsen op inspiratie, motivatie, economie en innovatie.

Aan het einde van de reeks wil ik eraan beginnen, aan een nieuwe start, een eigen start, een entrepeneursstart. Althans, dat zeg ik nu, afwachten welke nieuwe inzichten ik er bij krijg.

Wim @WimLuyckx